Cztery metody rozwoju

Budda wyjaśniał obracanie się koła egzystencji przy pomocy dwunastu ogniw współzależnego powstawania: ignorancji, woli, świadomości, nazwy i formy, podstaw zmysłów, kontaktu, wrażenia, pragnienia, przywiązania, stawania się narodzin oraz starości i śmierci. Odpowiednio w astrologii elementów nauczanej przez Arja Mandziursri, wszystkie aspekty roku, miesiąca, dnia i godziny wyznaczone są na podstawie cyklu dwunastu lat: myszy, wołu, tygrysa, zająca, smoka, węża, konia, owcy, małpy, ptaka, psa oraz świni.
Ten dwunastoletni cykl jest także połączony z pięcioma elementami (lub żywiołami) drewnem, ogniem, ziemią, metalem i wodą, z przeplataniem męskich i żeńskich lat. Rezultatem takiego liczenia jest tak zwany cykl sześćdziesięcioletni. Na podstawie tych okresów astrologicznych, można ustali zarówno elementarny stan bieżącego roku, jak i elementarny stan roku urodzeniowego męskiej czy żeńskiej jednostki.

Nasz prawdziwy naturalny stan wyrażony jest w Tantrze Niezakłóconego Stanu Samantabhadry w następujący sposób: Cały Wszechświat i wszystkie jego istoty, samsara i nirwana, Mają tę samą podstawę, lecz dwie ścieżki i dwa owoce. Wskutek magicznego przejawienia wiedzy i ignorancji. Słowa te oznaczają, że uniwersalna podstawa wszystkich buddów oraz czujących istot jest bez wątpienia jedynym [wyjątkowym] stanem obdarzonym trzema pierwotnymi mądrościami: esencją, naturą i energią, czy też [jest] niedualnością pierwotnej czystości i samodoskonałości. Niemniej, skoro właściwości podstawy manifestują się bez przerw jako samo-doskonała „wizja podstawy”, rozpoznając ją jako własną wizję i nigdy nie odchodząc od tego pierwotnego stanu, powstał pierwszy budda; nie rozpoznając jej jako własnej wizji i będąc uwarunkowanym przez nieczystości dualizmu przedmiotu i podmiotu, itd., powstały czujące istoty.